राजा तीलसी बम्मसँगै दुल्लुबाट आठविस आएका गर्ग गोत्रिय आचार्य ब्राम्हणहरूलाई लामिछानीको पाखा जग्गामा बसाइएको थियो । कर्णाली किनारको राकमको फराकिलो जिउलो उनीहरूलाई भात खाने खेत बिर्ता दिइएको थियो । गितानन्द,
गाउँ खाली गरेर बजार तिर बस्ती सार्नु के बिकास हो ? स्थानीय उत्पादनलाई अपहेलना र उपेक्षा गरी बाह्य वस्तुको उपभोगमा जोड दिनु के बिकास हो ? स्थानीय रहनसहन, चालचलन, संस्कारलाई
शब्दको अर्थ नबुझ्ने केही भाषणकर्ता त्यसबेलाका ठालुहरू ‘हार्दिक श्रद्धाञ्जली’ शब्दलाई ‘स्वागत’ को अर्थमा बुझ्दा रहेछन भन्ने कुरा यस पंक्तिकारले कैयौं आम सभाहरूमा आफैले देखेको र सुनेको हो । जस्तै जान्नेले
छोरी यस्तो चिज रहेछ, जसलाई न कसैले बुझिदिन्छन् न कसैले ऊ जन्मेकोमा गौरन्वान्वित हुन्छन् । अपसोच (अहिले भने छोरीको चाहना बढेको देखिन्छ । छोरी तिम्रो अहिले चाहना हुनुमा पनि स्वार्थ
सिजोफ्रेनिया अन्तर्गत पर्ने कडा मानसिक रोग (Grandiose delusion disorder) का विरामीहरूले आफुमा ठूलो शक्ति र क्षमता भएको ठान्दछन् । विश्व ब्रह्माण्डको सबै ज्ञान प्राप्त विद्वान र ट्यालेण्ट आफैलाई सम्झन्छन् ।
राउटेहरू आफूलाई ठकुरी भन्छन्, रास्कोटी भन्छन् र आफूलाई जङ्गलको राजा भन्छन् । ती रास्कोटी ठकुरी हुन् भने अरू रास्कोटीहरू यस क्षेत्रमा सानाठूला राजा रजौटा, चौतरिया र तिनका सन्तान हुँदा यिनीहरू
मेरो जेठो छोरा निरेश राज जोशीको महाप्रस्थान भएको सात बर्ष भयो । श्रावण २० गते २०७१ सालमा दुबईमा मेरो छोराले यो संसार छोडेको हो । त्यो पिडाबाट म उम्कन सकेको
मेरो पुगनपुग अट्ठाइस वर्षे जागिरे जीवनको काउण्ट डाउन सुरु भएको छ । त्यो पनि महिनामा होइन कि दिनमा । त्यसपछि मैले दशबजे अफिस जाने हतारो गर्नु पर्ने छैन र निजामति
राणा प्रधानमन्त्रीहरुमा चन्द्रशम्शेरले भने धेरै बिबाह गरेनन् । केवल १५ वर्षको उमेरमा चन्द्र लोकभक्त लक्ष्मी देवीसंग बिबाह गरेका थिए । बि.सं. १९६१ माघ ३० गते चन्द्र लोकभक्त लक्ष्मी देवीको देहान्त
बुद्धले पुनः त्यस गरिबलाई सोध्छन् – “के तिमीले ओठको मुस्कान कसैलाई दिएका छौ ?” गरिवले जवाफ दिन्छ–“छैन”, फेरि सोध्छन् – “आँखाको करुणाभाव अरुलाई दिएका छौ ? उसले जवाफ दिन्छ –
Rara Pati
८ आश्विन २०८०, सोमबार
