मैले तिम्रो चेहरा देखेको छु
हिउँ जस्तै धवल प्रभामण्डल
ज्याद्रो झगडालु
अनि आलमारीमा असरल्ल तिम्रा लेखौटहरू;
मासु पसलेको बही खातामा चढेको उधारो
तिम्रा उद्घाटन भाषणहरू
तिम्रो गिरफ्तारीमा जारी भएका वारेन्टहरू
तिम्रो भीमकाय शरीर
लापत्ता अभियुक्तको सुचीमा देखेको छु
घघडान गद्दार
विस्थापित मनुवा
टेलकोट र भित्रि भोटोमा
एक शिथिल अनिदो मानिस
सिगरको अम्मली
सुख्खा र बढीमा नुनिलो सलादमा
घुटघुट पिएको मदिराले जलेको तिम्रो पित्तथैली
रु दालियांसको डिन सडकको भिरालो पाखामा रहेको
मैले तिम्रो घर देखेको छु
भव्य पुँजीवादी
घरेलु मामिलामा तिमी त जण्ड काजी नै हौं
फाटेका चप्पलमा हिंडी दिने
धैलोमैलो ‘आर्थिक कंगाल’*
उदारो ‘हर हमेशा’*
लालाबालाको कफन
जस्केलाबाट भित्रिने आपत विपत
तिम्रा ती सिद्ध हातमा
कुनै मेशिन गन थिएन
ब्रिटिश सङ्ग्राहलयको ल्याम्प पोस्ट मुनि
मैले धिरजतापुर्वक बसेको तिम्रो प्रतिमा देखेको छु
आफ्नै घर भने भताभुङ्ग भएको
कत्रो धैर्यता
अरुका घरको निम्ति मरिहत्ते गर्ने अग्रदुत
जुन घर तिमीले देख्नै पाएनौ
हे महामना महात्मा
तिमीलाई तिम्रै शिष्यहरूले पो धोका दिए
वैरीहरू त
हिजो जस्ता थिए
आज पनि उस्तै छन्
मैले तिम्रो चेहरा चिहाएको छु
अप्रिल बयासीको अन्तिम फोटोमा**
एक छुपेरुस्तम
स्वतन्त्रताको छुपेरुस्तम !

प्रसिद्ध जर्मनी लेखक, कवि, प्राज्ञ हान्स म्यागनस एञ्जेन्सवर्जरको यो कविताको भावानुवाद चीनका लागि पूर्व नेपाली राजदूत टंक कार्कीले गरेका हुन् ।