३ आश्विन २०८०, बुधबार

किशोर रावलका दुई देउडा कविता




सरौ खाने विस्कुन खान्ना

जसले, तम्मो सरौ खायो उई गाइकन पाल ।
सामान्ती चरित्र सबै, जरैदेखि फाल ।।
जितेकालाई जितापै फेरी उस्तै हाल ।।।

धेक्नु भै पैरनु भैनी धई कम्पनी माल ।
हेरेर बिचारै मैले निको छैन् चाल ।।
धुरीमा रङमा लाउनुभन्दा जग बनाउन थाल ।।।

यो बुझ्न ग्राहो

म लाटोकि लेख्ने लाटो, बुझ्न ग्राहो भो ।
गठबन्धन हराउने हुन्की यही व्यथा सारो भो ।।

जालझेल होकि सूचना हो, सारै अप्ठयारो भो ।
पीडितको सम्बोधन भैन, आँखामा छारोे भो ।।

सूचनाको उल्टो असर, उम्मेदवार तारो भो ।
आजसम्म तलव तम्रो, कैखन चारो भो ।।

चुनावका मुखैती यस्तो कस्तो चटारो भो ।
यो जाबो करारको जागिर कति लठारो भो ।।

(रावल वरिष्ठ स्वास्थ्यकर्मी हुन्)


प्रतिक्रिया दिनुहोस !

थप खबरहरु

धेरै पढिएको